همکاری

شعری زیبا از شاعر جوان سعید جمالپور

تولد یافتم در شهر محمود* که سال شمسی ام هفتاد و یک بود*
نام من را، چون مبارک شد سعید* خنده بر لب غصه بر ما شد بعید*
هفت سال از عمر، آنجا سپری* خاطرات کودکی و خنده های گذری*
حیف آنجا در مسیر آب بود* مردمان در فکر کوچ و قلب ها بی تاب بود*
هر قبیله سوی جایی کوچ کرد* شهر محمودی به روزی پوچ کرد*
ما بسوی شهر بلغان آمدیم* سوی فرهنگ اصیل و اهل ایمان آمدیم*
از زمان کودکی هم درس بود هم کار جوش* زندگی با رنج و سختی، می شود چون شهد و نوش*
رشته تحصیل من معماری* تا هنر زنده بماند از پی دیناری*
رشته ام بیشترش طراحی است* یا که بهتر هنر جراحی است*
یک بنا بی جان کنم با جان بنا* تا که هر بیننده بیند روح شد از تن جدا*
 هر کسی خواهد بسازد خانه ای* قیمت پایین و زیبا بهر خود کاشانه ای*
می کِشم طرحی به اندک ثانیه*  هر که بیند زود گوید این بنا ساسانیه*
زدم دفتر کنار جوشکاری* دهم با ملت خود دست یاری*
برچسب خورده,

4 پاسخ

  1. خیلی شرح حال جالب و قشنگی بود
    دستت درد نکنه انشاالله در هر زمینه ای موفق و کامرواباشی

    در سایه سار امن و ایمان پایدار باشید و جاودان

    پاسخ

  2. آفرین! سعی کن قبل از اینکه بیشتر شعر بگویی، بیشتر شعر بخوانی. مطمئن باش وزن شعر و قافیه و ردیف شعرهات بهتر میشه. سرکی هم توی ادبیات بزنی، موفقیتت بیشتر میشه… موفق باشی

    پاسخ

پاسخ دادن به محمد خواجوی لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *